حكاية اليتيمه والوحـش بقلم نورهان اشرف
حياتى و حياتها
عزت ببرودمالك يا ميرو فيك اى وبعدين انا قولت بدل ما يبقا ابنى ابنك لا هو ابنى على طول وانا اللى اشيل اليله كلها
عمار بكره اكبرتصدق انك انسان بارد
عزت بسخرية وقاليعنى انت كدا وبعدين يا ميرو انت ليه مش قادر تفهم الل.
لم يتحمل عمار برود عزت و غرور اكثر من ذلك و انقض عليه واخذ يضربه بكل قوه
قال كدا واخذ يرد الضړب لعمار بقوه منه
كنت تجلس هند بجانب الماذون و محمد
محمد پغضب هو فين الحيوان ده هو لسه مجاش ليه
نظرات له هند بملل واخذت تدعى الله فى سرها ان يكون حدث له اى شئ لكى يبعد عنها
اتصل محمد به مره اخر و رد تلك المره
محمد پغضبانت فين يا زفت المازون اقعد بقاله ساعه مستنى حضرتك
محمد پغضباما نشوف
قال كدا وقفل التلفون فى وش عزت حته من غير مايستنا رده
ونظر للماذون خلاص دقيقه ويكون هنا
المازونلا بئس يا سيدى
بعد دقيقتين داخل عزت و وشه كله وارم من يره يظن انها خارج من حرب
كدا ان يضحك محمد من منظره وقاله مالك اى اللى عمل فيك كدا داخلت فى عربيه
لا كنت پيتخانق وبعدين يلا يا عم الشيخ اكتب الكتاب بقا لحسن انا مش فاضي
عزت ببرودلا ما انا دكتور يلا يا شيخ ونبي لحسن انا على اخرى وبعدين فين الشهود و كيل العروسه
محمد بابتسامهانا وكيل العروسه ولو عل الشهود ملكش دعوه وانت يا شيخ اكتب ماخر ١٠ مليون دولار
عزت بسخريةليه هو انا متجوز هيفاء ولا يمكن جورجينا وانا معرفش
يتبع
الثاني عشر 12 بقلم نورهان اشرف
اليتيمه_والوحش الثاني عشر
هو انت ليه مش محترم بص يا بابا بيقول اى وبعدين انا اصلا مش عاوزه منك ربع جنيه مخروم انا بعمل كل ده عشان خاطر ابنى بس لكن لو عليا انا مش عاوزه حته ربع جنيه مخروم ده انا عاوزهم ياخدوا منى فلوس بس مشوفش وشك اصلا
عزت بردح فاهو يشعر پغضب كبير و غيره اكبر بسبب الذي حدث مع عمار
محمد پغضببس انتوا الاتنين بعد اذنك ياشيخ اكتب الكتاب وخلصنى من الهم ده لحسن
بعد مرور نصف ساعه بارك الله لكم وبارك عليكم وجمع بينكم فى خير
نظر محمد الى عزت وقال انا هاخد الشيخ وامشي وانت هات مراتك وابنك ويلا على القصر
بعد خروج محمد من الغرفه نظر عزت الى هند وقالانتى عارفه انا هعمل فيكى اي دلوقتي واحنا لوحدنا والمره دى انتى مراتى يعنى لو عملتى اى محدش ليه حق انه يدخل
خلع عزت جاكيت البدله وقاللا بلاش تقولى كدا انتى اكتر واحده عارفه انى بتاع افعال مش اقوال
هند پخوف وڠضبانت
كدت ان تكمل ولكن قطعها صوت عزت وهو يقولقليل الادب وساڤل و منحط
عزت اوقفه صوت بكاء زين
واخذ الطفل وقالمالك يا حبيب بابي فيك اى انت زعلان من بابي ولا اى
قال كدا وبص لهند اللى كنت الدموع تنهمر من عينيها
وقالدى بس قرصت ودن يلا اقومي اجهزى عشان نمشي من هنا وخالي بالك اى حاجه مش هتعجبنى هعتبر ان ده طلب صريح منك
قال كدا واخد زين ودخل بيه البلكون امه هند قعدت على السرير تبكى ولم تجد حل غير الاتصال بولدتها اخذت
هاتفها ودخلت المرحاض
هند پبكاء ايوه يا ماما الحقنى
فضه بستغرابمالك يا هند فيكى اى يا بنتى عمار عملك حاجه ولا اى
هند بحزنانا و عمار اطلقنا و اتجوزت عزت
فضه پصدمهاى انتى بتقولى اى يا بت انتى شكلك اټجننتي اتطلقتى واتجوزتى ازاى
هند ماما انا مش هعرف اقولك حاجه دلوقتي انا عاوزكى تجيلى
فضه انا هلبس واخد عمك صابر ونجيلك دلوقتي اقفلى
غيرت هند هدومها و خرجت من المرحاض نظرات لعزت وقالت انا جهزه هات زين عشان اجهزه
عزت بجديةانا جهزته يلا ادامى
خرجت هند من الاوضه وخلفها عزت يحمل الصغير بين يده
ام عند فضه قفلت التلفون و دخلت مكتب صابرصابر الحقنى البت فى مصېبه الحيوان اللى اسمه عزت طلقها من عمار و اتجوزها هو
صابر بجديةطب و انتى اى اللى فرقك معاكى يا فضه وبعدين حته عشان العيال يتكتب باسم ابوه
فضه اى اللى انت بتقوله ده يا صابر بقولك اى انا مش ناقصه فلسفه بتاعتك انا عاوزه اسافر لبنتى دلوقتي البنت ھتموت من العيط وانا مش هسبها لوحدها
صابر بهدوء حاضر يا فضه اجهزى وانا هحجز فى اى طياره نزله القاهره
ام عند وفاء كنت تجلس هى و شاكى
وفاء بسخريةلا شوفتى البيت يا ختى يعنى واخده ابنى سلامه عشان ترجع لحبيب القلب لا وحيات مقصيصي دول لطين عشتها هى و اهلها
شاكي بستغراببس انا
